Yeni bir girişim yapmak için asla yaşlı sayılmazsınız!
30’lu yaşların başında artık bazı şeyler için çok geç olduğunu düşünen ve hayattan beklentileri yavaşça azalan insanların olduğu toplumlara bir bakın.
Sana da “YAPAMAZSIN” diyecekler!
Çok iyi hatırlıyorum da, liseyi bitirdikten sonra birçok genç gibi ben de Türkiye’den gitme hayallerine kapıldım. Tüm çevrem bana “o kadar kolay değil o işler, yapamazsın” diyerek oldukça motive edici konuşmalarda bulundu.
Ve sonuç: Üniversiteyi yurtdışında okuyarak bana yapamazsın diyenleri HAKLI ÇIKARTMADIM!
Herkes size neyi nasıl yapacağınız hakkında fikir vermeye çalışıyor olabilir. Herkes size; “O öyle olmaz, böyle olur” diyor olabilir. Yani bu ülkede herkesin başarılı olabilmek için yürümeyen bir planı mutlaka vardır. Ve yürümeyen plan sahibi insanlara göre, mutlaka her şey doğru yapılmıştır. Çünkü bu topraklardaki herkes, her şeyin en iyisini bilir.
- Sana söylenen her şeyi olduğu gibi kabul et ve yap.
- Otoriteyi sorgulamayı aklından bile geçirme.
- Her günün birbirinin kopyası olsun.
- Üniversiteye bir şeyler öğrenme amacından çok, iş bulma amacıyla git.
- Konut kredisi al ve yıllarca onu ödemek için çalış.
- Hayatın boyunca hiç yurt dışına çıkmayı, dünyayı görmeyi düşünme.
- Başka bir dil öğrensem iyi olurdu deyip öğrenmek için hiç çaba gösterme.
- Kendi işini kurmayı düşün, ama bunu deneme.
- Çok çabuk pes et, hayata yenilmeyi tercih et.
- Sadece geçip gitmek için geldiğin dünyanın figüranı olarak devam et.
- Hayatının genelini Facebook’ta geçir ve son paylaşımının neden az beğenildi konusunda kafa yor.
- Boş ver… Fark etmez… Gibi sözcüklere hayatında çok fazla yer ver. Hep boş ver, hep fark etmesin yani.
- Bu yıl için en büyük hedefin, koltuk takımını değiştirmek ya da balkonu içeri alıp mutfağı genişletmek olsun mesela. Kurabildiğin en büyük hayal bu olsun. Bu yeter zaten sana. Koltuk olsun, avize olsun. Çıkama o küçük dünyanın dışına.
- Yapmak istediğin şeyleri sürekli yarına ertele. Yarınlar çuvala mı girdi canım? Yapılır bir gün. Acele etme yani. Daha çok yaşarsın sen.
- Her geçen gün yaptıkların ve yapamadıkların yüzünden bataklığın dibini gördüğün için başkalarını suçlamaya devam et. Bunu yaparak sorunlarına çözüm üretebilirsin çünkü. Hatta git kır birinin ağzını yüzünü, sana yanlış yapmanın ne demek olduğunu öğrensin. Bütün dertlerin çözülür o zaman.
- Dünyada ve hatta ülkende ne olup bittiği konusunda hiçbir fikrin olmasın. Gerek yok. Dünyayı sen mi kurtaracaksın?
- Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın anlayışını iyice benimse. Böylece dünyaya çok faydalı bir insan olursun çünkü.
- Akşamları tek aktiviten TV karşısında uyuklayıp kola çekirdek yapmak olsun. Kola zararlıdır, çay çekirdek de olabilir. Burada önemli olan çekirdek, ne içtiğin önemli değil.
- Sıradan bir insan olarak ölmek gibi bir korkun olmasın.
- Hayatını, kendi çizdiğin yolda yürümek yerine başkalarının senden beklediği gibi yaşa. Çünkü senin kendine yetecek kadar aklın yok, o yüzden bırak başkaları yön versin sana.
Son olarak, tüm bu 20 madde sana çok tanıdık gelse bile, aradan üç gün geçince bunları okuyup eksikleri fark ettiğini unut. Aynı sıradan hayatına devam et, öyle mutlusun sen.
#SavaşmadanÖlmekYok Kitabından Alıntıdır.
- Girişiminiz heyecan dolu olsun!
Girişiminiz her ne olursa olsun, ilk hedefiniz para ya da süreklilik değil, girişimden zevk almak ve fikrinin bile size heyecan veriyor olmasıdır.
İlk insanlar için temel ihtiyaç denince akla sadece yemek, su ve barınma geliyordu. Aradan geçen 100.000 yılda insanoğlu kendisi için öyle ihtiyaçlar doğurdu ki, yemek, su ve barınma ihtiyaç listesinde sonlarda yer alıyor. Şu anda ise önceliklerimiz WiFi şifresi, iyi bir emeklilik planı, yılda 2 hafta tatil. O kadar kolay pes eden ve kabullenen bir tür haline geldik ki; atalarımızın gelenek haline getirdiği her şeyi onaylar olduk.
Bu, İtalya’ya 18’inci gidişim. İlk gidişimde gezdiğim ilk ülkeydi.
Gezdiğim Şehirler: #Roma, #Milano, #Verona, #Venedik, #Napoli
İtalya’nın bendeki yeri her zaman bambaşkaydı. Çünkü henüz 16 yaşımdayken ilk yurtdışına çıkışımda Roma ile tanışmış ve büyülenmiştim. O gün Piazza del Popolo’da kendime söz vermiştim; “bir gün burada yaşayacağım” diye. Öyle de oldu…